Jak zbudować serwer internetowy

Budowanie serwera internetowego to znacznie więcej niż montaż sprzętu. W szczególności istnieją obawy dotyczące obsługi społeczności internetowej, które niekoniecznie są widoczne podczas tworzenia serwera do użytku w ustawieniach korporacyjnych lub małych sieci. W tym artykule wyjaśniono krytyczne kroki wymagane do umieszczenia dowolnej maszyny w Internecie w celu uzyskania publicznego dostępu.

Zrób to sam

Krok 1
Zidentyfikuj serwer internetowy. Krok pierwszy to zapewnienie, że system ma oprogramowanie internetowe, a dokładniej, że używa protokołu transmisji /protokołu transmisji (TCP /IP). Jak sama nazwa wskazuje, protokół ten stanowi podstawę wszystkich funkcji klienta i serwera wykonywanych w Internecie. Jeśli komputer, z którego będziesz korzystać, już komunikuje się z Internetem, protokół jest prawie na pewno zainstalowany.

Krok 2
Sprawdź, czy system ma niezbędne oprogramowanie serwera. To może nie być tak proste, jak się wydaje. Chociaż możliwe jest, aby system Windows Workstation obsługiwał strony internetowe i udostępniał pliki przez FTP, system ten nie zezwala na przesyłanie FTP. IIS7 wymaga wersji serwerowej systemu operacyjnego (OS), aby umożliwić przesyłanie FTP. Upewnij się, że masz oprogramowanie zdolne do wykonywania potrzebnych funkcji internetowych.

Krok 3
Upewnij się, że adres IP serwera jest „statyczny”. Chociaż domyślne podejście do korzystania z dynamicznych adresów IP działa dobrze dla klientów, nie jest to przydatne podejście do serwerów - bez wielu innych kosztownych przepisów. Uzyskaj statyczny adres IP od usługodawcy internetowego, co może kosztować dodatkowe opłaty. Jeśli jesteś częścią większej organizacji, zastąp „administratora sieci” dla ISP w tych instrukcjach.

Krok 4
Sprawdź, czy usługodawca internetowy pozwoli Ci świadczyć usługę, którą rozważasz. Gdy negocjujesz zakup statycznego adresu IP z usługodawcą internetowym, warto porozmawiać o tym, dlaczego chcesz mieć dostępny serwer internetowy. Dostawcy usług internetowych mają reguły (takie jak reguły antyspamowe) dotyczące rodzajów funkcji, które firmy i osoby fizyczne mogą wykonywać z kontrolowanych przez nich adresów IP, więc możliwe jest, że usługodawca internetowy nie zezwoli na świadczenie usług, które zamierzasz za pomocą tego systemu. >

Krok 5
Uzyskaj nazwę swojego systemu. Korzystając z usługodawcy internetowego, NetworkSolutions.Com, GoDaddy.com lub podobnej usługi rejestracji nazw internetowych, zabezpiecz nazwę domeny internetowej. Nazwa ta będzie powiązana ze statycznym adresem IP serwera, aby kierować użytkowników do Twojej witryny. Jeśli jesteś już częścią domeny, odwiedź administratora swojej domeny w tym kroku oraz w kroku 6.

Krok 6
Połącz nazwę swojej domeny ze statycznym adresem IP serwera. Usługa, która dostarczyła ci nazwę domeny, zapewnia również sposób na zmianę wpisów usługi DNS (Domain Name Service) dla nazwy domeny. Korzystając ze swoich narzędzi lub procedur od usługodawcy internetowego, skojarz swoją nową nazwę domeny ze statycznym adresem IP, który dał Ci twój dostawca Internetu.
Dodaj i aktywuj swoje usługi internetowe. W przypadku prostych usług stron internetowych można uruchomić usługi IIS w systemie Microsoft lub rozpocząć przesyłanie plików za pośrednictwem protokołu FTP (File Transfer Protocol) w systemie Macintosh. Być może twój system Solaris udostępnia serwer aplikacji Glassfish znajomym w Internecie. Cokolwiek zdecydujesz się zaoferować, będzie teraz widoczne w Internecie.

Wskazówka
Upewnij się, że w systemie działa tylko proces serwera, który ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania systemu jako usługi internetowej. Hakerzy mogą czasami używać niestrzeżonych procesów jako środka dostępu do serwerów internetowych. Użyj Zapory sieciowej, aby zablokować przychodzący dostęp do Internetu do wszystkich dobrze znanych portów TCP /IP z wyjątkiem tych, które są rzeczywiście niezbędne do obsługi społeczności internetowej. Pomoże to zapobiec włamaniu i utracie danych.

Ostrzeżenie