Jakie są atrybuty FAT32?

Integralną częścią oprogramowania Windows firmy Microsoft, system plików FAT32 umożliwia uproszczone zarządzanie plikami i folderami komputera. Po sukcesie oryginalnego systemu plików FAT16 i wprowadzeniu systemu Windows 95 w wersji 2, FAT32 obsługuje większe rozmiary plików i dyski. System plików oznacza każdy plik za pomocą sześciu atrybutów: tylko do odczytu, ukryty, system, etykieta woluminu, podkatalog i archiwum.

Pojemność i organizacja
FAT32 obsługuje dyski twarde o rozmiarze do 2 TB, i pojedyncze pliki do 4 GB minus jeden bajt. Organizuje dysk twardy w hierarchiczną kolekcję podkatalogów zwanych folderami, zaczynając od folderu głównego. Zapisuje wszystkie pliki w folderach i lokalizuje pliki według folderu, który zajmują. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, FAT16, FAT32 może przenieść swój folder główny na dowolną pozycję na dysku.

Tylko do odczytu i ukryte
Pliki oznaczone atrybutem tylko do odczytu nie mogą być dodawane ani zastępowane, tylko czytane . Zapobiega także usunięciu pliku przez polecenie „del”, więc celem atrybutu jest zapobieganie przypadkowym zmianom ważnych plików. Ukryty atrybut sprawia, że ​​plik jest niewidoczny dla wyszukiwania w katalogu, chyba że wyraźnie określisz, że chcesz zobaczyć ukryte pliki. Ukrywa poufne pliki przed naiwnymi użytkownikami. Te dwa atrybuty służą jako jedyne zabezpieczenie FAT32. W przeciwieństwie do bardziej zaawansowanego systemu plików NTFS, FAT32 nie rozróżnia administratorów od innych typów użytkowników.

Etykieta systemu i woluminu
Atrybut systemowy FAT32 oznacza krytyczne pliki używane przez system operacyjny Windows. Podobnie jak w przypadku atrybutu tylko do odczytu, atrybut systemowy uniemożliwia programom narzędziowym zmianę lub usunięcie pliku. FAT32 może oznaczyć jeden plik w katalogu głównym jako etykietę woluminu. Po zainicjowaniu dysku za pomocą polecenia formatowania pojawia się monit o podanie opcjonalnej nazwy woluminu, która pomaga odróżnić zawartość dysku. Jeśli wpiszesz etykietę woluminu, FAT32 utworzy plik z tą nazwą i oznaczy ją atrybutem etykiety woluminu.

Podkatalog i archiwum
Pozycje plików oznaczone atrybutem podkatalogu są rozumiane jako katalog nazwy, a nie pliki. Katalog główny, taki jak C:, może mieć dowolną liczbę plików i podkatalogów, a każdy podkatalog może z kolei zawierać pliki i podkatalogi. Jeśli program modyfikuje plik, ustawia atrybut archiwizacji pliku. Sygnalizuje to, że program kopii zapasowej kopiuje plik, ponieważ zawartość pliku uległa zmianie. Jeśli program do tworzenia kopii zapasowych jest w trybie „przyrostowym”, nie kopiuje wszystkich plików, tylko te z ustawionym atrybutem archiwum. Po skopiowaniu plików czyści atrybut.

URL:https://pl.whycomputer.com/oprogramowanie/100307914.html