Różnice między pojedynczymi i dwuwarstwowymi płytami DVD

Standardowy dysk Digital Versatile zrewolucjonizował pamięć cyfrową, umożliwiając ponad dziesięciokrotnie większą ilość danych na płycie kompaktowej. Postępy w technologii doprowadziły ostatecznie do powstania dysków o podwójnej pojemności, zwiększając pojemność z 4,7 gigabajta do 8,5 GB. Nagrywarki DVD i odtwarzacze używają specyficznej optyki i technik do odczytu płyt dwuwarstwowych, dzięki czemu dłuższe filmy pozostają na jednej płycie i umożliwiają jeszcze większą pojemność zdjęć i filmów domowych.

Podstawowa konstrukcja
Jednowarstwowa płyta DVD lub DVD-5 składa się z warstwy odblaskowej zamkniętej w poliwęglanowej kanapce. Dane są kodowane na tej warstwie poprzez serię dołów reprezentujących informacje cyfrowe. Wgłębienia te są mniej więcej o połowę mniejsze od tych znalezionych na płycie kompaktowej, co wymaga specjalnego lasera do odczytu tych danych. Płyty dwuwarstwowe lub nośniki DVD-9 są w rzeczywistości dwiema jednowarstwowymi płytami DVD zespolonymi wstecz, chociaż mają taką samą ogólną grubość. Ten wzrost danych uzyskuje się dzięki temu, że odczyt lasera skupia się na półprzezroczystej warstwie odbijającej. Laser następnie przesuwa ostrość w miarę potrzeb, czytając obok półprzezroczystej warstwy do drugiej. Widać to dzieje się podczas oglądania dwuwarstwowego dysku DVD, a film zatrzymuje się na chwilę, gdy laser przełącza warstwy.

Zgrywanie i archiwizacja
Nie wszystkie nagrywarki DVD są kompatybilne dwuwarstwowo. Podczas zgrywania danych, które normalnie przekraczałyby 4,7 GB w tych przypadkach, wymagana jest zwiększona kompresja danych. Jeśli archiwizujesz wideo, możesz zakodować dane na wyższym poziomie jakości przy mniejszej kompresji przy użyciu nośników dwuwarstwowych. W przypadku dysków komputerowych obsługujących nagrywanie dwuwarstwowe można zakupić nieco droższe nośniki dwuwarstwowe, które również uniemożliwiają potencjalne korzystanie z wielu dysków w pojedynczej aplikacji. Dyski te są odpowiednio oznakowane.

Typy nośników DVD
Patrząc na pojedyncze i dwuwarstwowe nośniki DVD, napotykasz różne oznaczenia. DVD-R jest starszym standardem, bardziej kompatybilnym z większością napędów DVD i odtwarzaczy. DVD + R jest formatem konkurencyjnym i jest podstawową wersją oferującą dwuwarstwowe nośniki puste. Różnica techniczna dla oznaczenia odnosi się do sposobu przechowywania danych. Podobnie jak płyty CD, dane DVD-R zaczynają się w kierunku środka dysku, spiralnie na zewnątrz. Nośniki DVD + R są kodowane w przeciwnym kierunku. Dwuwarstwowe płyty DVD używają obu, odwrotną spiralą zazwyczaj na drugiej warstwie. Plus lub minus RW odnosi się do możliwości kasowania i ponownego zapisywania danych, chociaż te dyski zwykle nie są tak trwałe i nie są zalecane do krytycznej archiwizacji danych.

Dodatkowe wersje
pojedyncze i DVD dwuwarstwowe mają kolejną iterację, dwustronną, dwuwarstwową. Dyski DVD-18 przeznaczone są do przechowywania prawie 16 GB danych, co pozwala tworzyć kopie zapasowe całych mniejszych dysków twardych lub umieszczać filmy po jednej stronie, a funkcje specjalne po drugiej. DVD-14 to kolejna wersja rzadko spotykana dzisiaj, która jest dwustronna, ale ma jedną warstwę po jednej stronie i dwie warstwy po drugiej. DVD-10 jest znany osobom posiadającym starsze wersje DVD, składającym się z jednej warstwy po obu stronach. Ten format był powszechnie używany do przechowywania filmów panoramicznych i pełnoekranowych lub funkcji specjalnych, każdy po swojej stronie.

URL:https://pl.whycomputer.com/sprzet/100308689.html