Starożytne rzymskie gry dla dzieci

Studiując starożytnych Rzymian, uczniowie często zastanawiają się, jak wtedy żyły dzieci. Dzieci w starożytnym Rzymie grały w wiele podobnych gier, które dzieci robią w czasach nowożytnych, tylko za pomocą starożytnych materiałów. Niektóre starożytne gry, takie jak skok, skakanka czy latające latawce, pozostają w zasadzie niezmienione. Aby grać w starożytne rzymskie gry dla dzieci ze swoimi dziećmi, wybierz jedną z takich gier jak Knucklebones, Roman Ball lub Dice, aby odtworzyć autentyczne doświadczenie starożytnego Rzymu.

Knucklebones

grał w Knucklebones, podobnie jak dzieci grają teraz w walety. Zamiast bawić się waletami, starożytne rzymskie dzieci bawiły się małymi kostkami od owiec lub kóz. Czasami używali też kostek innych małych zwierząt. Dla dzieci, które nie miały kości do zabawy, znalazłyby małe kamienie do wykorzystania. W jednej wersji gry dzieci grały w Knucklebones, wyrzucając pięć małych kości lub kamieni w powietrze i łapiąc je wszystkie na grzbiecie dłoni. Dla innego sposobu grania, starożytne dzieci rzymskie rzucałyby jedną kość lub kamień w powietrze i zobaczyły, ile kości mogą zdobyć, zanim złapią jedną rzuconą. Rzymskie dzieci prawdopodobnie grały w gry w kule i w kratkę z małymi kośćmi i kamieniami.

Rzymska piłka

Starożytne rzymskie dzieci grały w gry z piłkami przypominającymi współczesny hokej i siatkówka. Jedna gra w piłkę, w którą grało wielu Rzymian, polegała na odbijaniu piłki wewnątrz kręgu, bez innych graczy. Narysowali jeden mały okrąg otoczony znacznie większym okręgiem. Co najmniej trzy osoby stanęłyby poza większym kręgiem. Pierwszy rzuciłby piłkę, próbując ją odbić w wewnętrznym kręgu. Jeśli piłka odbiłaby się w okręgu i nikt go nie złapał po odbiciu, ta osoba dostałaby punkt. Gracz, który łapie piłkę po odbiciu, rzuca ją za punkt. Gracze mogą poruszać się po okręgu, aby odwrócić uwagę przeciwników od wykonywania dobrych strzałów.

Kości

Starożytni Rzymianie grali również w kości. Starożytne kości, takie jak dzisiejsze, miały oznaczenia po bokach od 1 do 6 i były wykonane z kości słoniowej lub kamienia. Jedna gra używała trzech kości, które gracz rzucał od razu. Po wylądowaniu kostek, starożytni Rzymianie policzyliby strony skierowane do góry, aby uzyskać wynik. Trzy szóstki dadzą 18 punktów lub maksymalną liczbę punktów za jeden rzut. Próbowali wywalczyć wyższy wynik niż ich przeciwnicy, aby wygrać. Starożytni Rzymianie używali kości do hazardu.

URL:https://pl.whycomputer.com/media/100314741.html