Protokoły telekomunikacyjne

W terminologii telekomunikacyjnej protokół słowo jest używany do określania określonych zestawów zasad i przepisów, które regulują proces cyfrowej wymiany informacji między dwoma odległymi podmiotami. Ponadto, ponieważ telekomunikacja jest ogromnym obszarem, który uosabia wiele technologii komunikacyjnych, wiele protokołów działa w różnych obszarach komunikacji cyfrowej, aby służyć procesowi wymiany danych. Niektóre główne obszary obejmują protokoły komunikacyjne PSTN (publiczna komutowana sieć telefoniczna), protokoły komunikacji komórkowej, protokoły sieci danych i hybrydowe protokoły komunikacyjne.

Protokół PSTN
Protokoły PSTN (lub telefoniczne protokoły komunikacyjne) to najstarsze protokoły komunikacyjne w działaniu i ogólnie regulują proces komunikacji między lokalnymi centralami, domowymi telefonami i centralami. Niektóre główne protokoły obejmują SS7 (system sygnalizacji 7), SCTP (protokół transmisji sterowania strumieniem), protokoły V5.1 /V5.2 oraz protokoły ISDN (usługi sieci cyfrowej zintegrowanej). Protokoły te służą przede wszystkim procedurom komunikacji głosowej w sieci PSTN.

Protokoły komunikacji komórkowej
Komunikacja komórkowa wykorzystuje transmisję danych w kierunku ruchomych jednostek danych w roamingu w obszarze zasięgu. Ta procedura komunikacji jest powszechną metodą przesyłania danych i ma wiele różnych specjalnie zaprojektowanych protokołów do wymiany danych i procedur kontroli transmisji. Niektóre typowe protokoły komunikacji komórkowej to BSMAP (część aplikacji do zarządzania stacją bazową), BSSMAP (część aplikacji do zarządzania podsystemem stacji bazowej), BSSAP (część aplikacji podsystemu stacji bazowej), DTAP (część aplikacji do transferu bezpośredniego), SMSTP (protokół przesyłania warstwy usługi przesyłania krótkich wiadomości ), BTSM (zarządzanie bazą stacji nadawczo-odbiorczych) i MAP (część aplikacji mobilnej).

Protokoły transmisji danych
Domena komunikacji danych obejmuje wszystkie sieci lokalne, prywatne i publiczne, które wykorzystują komputery do wymiany danych między użytkowników. Niektóre przykłady to sieci lokalne, sieci metropolitalne, sieci rozległe i sieć sieci - Internet. Sieci te używają różnych zestawów protokołów komunikacyjnych do regulowania i sterowania procesem przesyłania danych, a niektóre z nich obejmują TCP (protokół kontroli transmisji), IP (protokół internetowy), FTP (protokół transportu plików), HTTP (protokół przesyłania hipertekstu ), POP (protokół pocztowy), SMTP (prosty protokół przesyłania poczty), DHCP (dynamiczny protokół kontroli hosta), BGP (protokół bramy granicznej), UDP (zunifikowany protokół datagramowy), RTP (protokół czasu rzeczywistego) i RSVP (kontrola rezerwacji protokół).

Protokoły VoIP
VoIP (Voice over Internet Protocol) to technologia komunikacyjna, która zapewnia rozwiązania przesyłania głosu, multimediów i danych tekstowych jednocześnie przez jednego operatora. Technologia ta została opracowana przez połączenie sieci danych i PSTN iz tego powodu wykorzystuje wiele protokołów z obu wymienionych kategorii systemów telekomunikacyjnych. Ma także pewne specyficzne protokoły opracowane dla jego podstawowych operacji, które obejmują głównie MGCP (protokół kontroli bramy medialnej), SIP (protokół inicjacji sesji), H.323, H.248, SDP (protokół opisu sesji), SAP (ogłoszenie sesji protokół), MIME (wielozadaniowe rozszerzenia poczty internetowej) i SGCP (protokół kontroli bramy sygnalizacyjnej).

URL:https://pl.whycomputer.com/siec/100307120.html